Żywiczne posadzki przemysłowe

Istotnym elementem składowym pomieszczeń przemysłowych i produkcyjnych jest posadzka. To na niej instalowane są urządzenia produkcyjne i ciągi technologiczne, prowadzony jest bezpośredni transport produktów i ludzi, a także odbywa się składowanie materiałów produkcyjnych oraz wyrobów gotowych. Spełnianie tak wielu funkcji przez posadzkę wiąże się z jej dużym obciążeniem użytkowym.

Obciążenie użytkowe, ze względu na współdziałanie różnorodnych czynników (mechanicznych, chemicznych, fizycznych i innych), prowadzi do następujących problemów na jakie napotykają użytkownicy posadzek:

• zniszczenie powierzchni posadzki w wyniku działania obciążenia skupionego (oddziaływanie nadmiernych obciążeń np. od regału, wózka widłowego);
• zniszczenie powierzchni posadzki w wyniku działania obciążenia rozłożonego (oddziaływanie nadmiernych obciążeń np. od składowanych materiałów produkcyjnych oraz wyrobów gotowych);
• zniszczenie powierzchni posadzki w wyniku działania udaru (upadek ciężkich elementów);
• zniszczenie lub odbarwienie powierzchni posadzki w wyniku działania czynników chemicznych (oddziaływanie stężonych kwasów i zasad, olejów mineralnych, benzyny i oleju napędowego, środków czyszczących, związków pochodzenia organicznego itp.);
• zniszczenie powierzchni posadzki w wyniku ścierania pochodzącego z ruchu pojazdów transportowych (oddziaływanie kół pojazdów) oraz przesuwaniu po posadzce materiałów składowanych (np. przesuwane obciążonych palet);
• zniszczenie powierzchni posadzki spowodowane działaniem temperatury niskiej (zwiększanie objętości zamarzającej wody) oraz temperatury wysokiej (ciepło nagrzanych urządzeń przemysłowych);
• odbarwienie lub „kredowanie” powierzchni posadzki w wyniku oddziaływania promieniowania UV (posadzki narażone na działanie promieniowania słonecznego).

Wymienione powyżej problemy związane z posadzką uwidaczniają się w postaci: ubytków, pęknięć, odbarwień, odspojenia, przetarć i rys, zmiękczenia powierzchni oraz pylenia. Jednak to nie wszystkie problemy z jakimi spotykają się użytkownicy posadzek. W wielu branżach, ze względu na charakter wykonywanej pracy, dodatkowym problemem jest:

• niebezpieczeństwo związane z ograniczoną przyczepnością pomiędzy obuwiem pracowników lub ogumieniem pojazdów a posadzką (zanieczyszczenie czynnikami produkcyjnymi np. olejami, wodą itp.);
• zbieranie się ładunków elektrostatycznych na posadzce (zagrożenie pożarowo-wybuchowe, zakłócenia pracy urządzeń technologicznych);
• utrzymanie czystości posadzki oraz zachowanie odpowiedniej czystości higienicznej (w tym bezpieczeństwa kontaktu z żywnością).

Wymienione powyżej problemy (i powiązane z nimi oddziałujące na posadzkę czynniki) bardzo często występują razem prowadząc do szybszego zużycia posadzki. Aby skutecznie rozwiązać wymienione problemy i podnieść bezpieczeństwo użytkowania posadzki należy wykonać nową posadzkę (na podkładzie betonowym) lub poddać renowacji istniejącą posadzkę.

Przedsiębiorstwo KRAJ Sp. z o.o. wykonuje następujące rodzaje posadzek żywicznych:

• posadzki epoksydowe,
• posadzki poliuretanowe,
• posadzki metakrylowe.

 

Jak wygląda proces naprawy posadzki

Niezależnie od rodzaju zastosowanej posadzki (epoksydowa, poliuretanowa, metakrylowa) technologia wykonania jest podobna. Podstawą jest odpowiednie przygotowanie podkładu betonowego. Powierzchnia podłoża (podkładu) musi być czysta, równa, sucha oraz charakteryzować się odpowiednią chropowatością. Wszelkie zanieczyszczenia, takie jak: mleczko cementowe, reszki starej posadzki, resztki farby, substancje o działaniu antyadhezyjnym (oleje techniczne i organiczne, smary itp.) oraz luźne fragmenty podłoża należy dokładnie usunąć. Czyszczenie powierzchni realizowane jest między innymi metodami: szlifowania mechanicznego, śrutowania lub wypalania. Oczyszczany podkład należy dokładnie odkurzyć. Kolejny etap to wypełnienie ubytków i nierówności w podłożu. Ubytki po wstępnym zagruntowaniu uzupełnia się szpachlówkami (epoksydową, poliestrową lub metakrylową), ewentualnie przy większych ubytkach stosuje się zaprawy cementowe. W przypadku głębokich i rozległych pęknięć stosuje się tzw. „zszycie”. Metoda ta polega na wycięciu prostopadle do pęknięć bruzd, w które wklejane są na zaprawie cementowej lub żywicy pręty zbrojeniowe. Drobne rysy na podkładzie betonowym można „zszyć” również używając matę lub tkaninę szklaną. Pozbawione ubytków, nierówności i pęknięć podłoże należy następnie zagruntować. Materiał gruntujący (żywica epoksydowa lub metakrylowa) aplikowana jest pędzlem, wałkiem lub przy pomocy rakli gumowej. Gruntowanie wzmacnia oraz uszczelnia podłoże (wypełnienie porowatości). Zagruntowane podłoże jest gotowe do pokrycia właściwą (zasadniczą) warstwą posadzki żywicznej. Warstwa ta ma odpowiednie właściwości mechaniczne, chemiczne oraz estetyczne, które przeciwdziałają wymienionym wyżej czynnikom degradującym. Warstwę zasadniczą nanosi się na zagruntowane podłoże przy pomocy wałka, pędzla malarskiego, rakli gumowej lub pacy stalowej. W przypadku stosowania grubowarstwowych posadzek żywicznych dodatkowo stosuje się wałek kolczasty, którym świeżo naniesioną masę posadzkową odpowiednio się odpowietrza.
W zależności od zastosowanej metody wykonania oraz efektu, który chce się uzyskać, można zastosować na nieutwardzony grunt zasyp z suszonego piasku kwarcowego naturalnego lub barwionego. W ten sposób uzyskuje się efekt antypoślizgowy, który jest szczególnie zalecany wszędzie tam, gdzie pracownicy są narażeni na poślizg w wyniku pokrycia posadzki olejami, wodą lub innymi czynnikami produkcyjnymi.
W przypadku pomieszczeń, gdzie wyładowania elektrostatyczne mogą spowodować zagrożenie pożarowo-wybuchowe lub zakłócić pracę urządzeń, podczas wykonywania posadzki stosuje się specjalne warstwy przewodzące oraz taśmy miedziane. Zbierają one ładunki elektryczne oraz odprowadzają je do punktów uziemienia.
Na szczególną uwagę, ze względu na wyjątkowo krótki czas wykonania posadzki, zasługują systemy metakrylowe. Posadzki metakrylowe mogą być wykonane w przeciągu jednego dnia. Wiązanie pojedynczej warstwy (gruntu lub warstwy zasadniczej) trwa zaledwie jedną godzinę. Po upływie tego czasu posadzka może być obciążona ruchem pieszym i kołowym. Dodatkowo posadzki metakrylowe można wykonywać w temperaturze poniżej zera stopni Celsjusza. Stąd są niezastąpione do wykonywania posadzek w chłodniach lub magazynach o obniżonej temperaturze, bez potrzeby nagrzewania pomieszczeń.

 

W wyniku zastosowania odpowiednio dobranej posadzki żywicznej uzyskujemy następujące korzyści:

• powierzchnię użytkową odporną na obciążenia mechaniczne,
• powierzchnię użytkową odporną na działanie czynników chemicznych (w tym stężonych kwasów, zasad, olejów, rozpuszczalników i substancji organicznych),
• powierzchnię użytkową odporną na ścieranie,
• bezpieczne ciągi transportowe dla ludzi i pojazdów o odpowiednich właściwościach antypoślizgowych,
• powłokę odprowadzającą ładunki elektrostatyczne, chroniące pracowników oraz urządzenia produkcyjne przed zagrożeniem pożarowo-wybuchowym lub uszkodzeniem,
• powierzchnię użytkową łatwą do utrzymania w czystości,
• powierzchnię użytkową o walorach estetycznych.